تلخی آدمای امروزی

یه وقتایی حس میکنم امن ترین جایی که دارم  برای نوشتن همینجاست

همین جا پیش روزهای کودکی 

بیام و کلی حرف باهاش بزنم

حالا یه وقتایی کلی غر میزنم یه وقتایی کلی جیغ و خوشحالی

همیشه دوس دارم برای روزهای کودکی خبرای خوب بیارم

خبر از اینکه چقدر توی کار جدیدم موفقم

چقدر این روزا خودمم

چقدر با مهرداد میتونیم توی یه کار باهم باشیم و کلی تفاهم داشته باشیم

خیلی خوبه این روزامون

اما من الان دلم‌ گرفته

نه از کارو و نه زندگی

از اینکه این کرونا هنوز هست

از اینکه‌توی این دنیا ادم غیر از خانوادش هیچ کسیو نداره

یادمه قبلا کلی دوست و رفیق داشتم

کلی ادمایی بود که بشد باهاش حرف بزنیم

اما الان نیستن

نمیدونم ما خوب نبودیم

یا اونا خیلی خوب بودن‌که توی این مدتم بودن

کلا شرایط خیلی فرق کرده

این روزا کسی از خوشحالی کسی خوشحال نمیشه

اگه بدبخت باشی خیلیییی دوست دارن

خیلیییی

اما تا میدونن خودت راه خودتو‌پیدا کردی دیگه دوست ندارن

اون موقع تو میشی آدم بده فقط برای اینکه موفقی

شاید حسادت اینو سرمون اورده

اما حسادت به چی

به زندگی دیگران که معلوم نیست اصلا باطنش چیه

کلی دلم‌ گرفته از این‌آدما 

شاید بهتره بگم از خودم که این آدمارو یه روزایی دورم جمع میکردم

روزای کودکی 

تو و مهرداد بهترین اتفاق زندگی من هستید

چون من میتونم بیام پیشت همه حرفامو بزنم

و از این بابت خیلی راحتم